مستند علف (به انگلیسی: Grass: A Nation’s Battle for Life) یکی از نخستین مستندهای تاریخ سینماست که در سال ۱۹۲۵ توسط سه فیلم‌ساز آمریکایی به نام‌های مرین کوپر (Merian C. Cooper)، ارنست بی. شودزاک (Ernest B. Schoedsack) و مارگریت هریسون (Marguerite Harrison) ساخته شد.
دانلود مستند علف با کیفیت اصلی (707مگابایت: 1 ساعت و 11 دقیقه)
این مستند سفر حماسی ایل بختیاری در ایران را به تصویر می‌کشد؛ سفری که آن‌ها هر ساله برای یافتن چراگاه‌های تازه انجام می‌دهند. در این مستند، گروه فیلم‌ساز با هزاران نفر از ایل بختیاری همراه می‌شوند که با خانواده‌ها، دام‌ها و وسایل زندگی‌شان از رودخانه‌های پرخروش و کوه‌های صعب‌العبور عبور می‌کنند تا به مناطق سرسبز تابستانی برسند.
علف یکی از اولین مستندهای قوم‌نگارانه دنیاست که با نگاهی ماجراجویانه، زندگی یک قوم ایرانی را به جهان غرب معرفی می‌کند.
فیلم با تجهیزات بسیار ابتدایی و شرایط سخت فیلم‌برداری شده.
سازندگان آن بعدها با ساخت فیلم‌های بزرگی مثل کینگ کونگ (King Kong) شناخته شدند.
علف نمونه‌ای اولیه از سبک مستند-اکتشافی است که بعدها در سینما بسیار گسترش یافت.
این فیلم از لحاظ تاریخی و فرهنگی اهمیت زیادی دارد، چون تصویری نادر و مستند از زندگی ایلیاتی در ایران حدود ۱۰۰ سال پیش ارائه می‌دهد. همچنین یکی از نخستین تلاش‌ها برای ثبت زندگی اقوام غیرغربی توسط فیلم‌سازان غربی محسوب می‌شود.
حتماً! داستان کامل مستند علف (Grass: A Nation’s Battle for Life) مثل یک سفر حماسیه، پر از سختی، زیبایی، و غرور انسانی. این فیلم داستان کوچ سالانه‌ی ایل بختیاری رو روایت می‌کنه؛ یکی از بزرگ‌ترین و اصیل‌ترین ایل‌های عشایری ایران.
فیلم با ورود گروه فیلم‌ساز آمریکایی به ایران شروع میشه. اونا وارد منطقه‌ای می‌شن که ایل بختیاری زندگی می‌کنه. این ایل باید هر سال از سرزمین‌های زمستانی خودش (در مناطق گرم‌تر جنوب غربی ایران) کوچ کنه و به مراتع سرسبز تابستانی در کوه‌های زاگرس بره. هدف؟ پیدا کردن علف برای دام‌ها. همین علف، نماد زندگیه. بدونش، گوسفندها می‌میرن و ایل از بین می‌ره.
ده‌ها هزار نفر – مرد، زن، کودک – به همراه صدها هزار گوسفند، بز، اسب، قاطر و وسایل زندگی، راه می‌افتن. مسیرشون ساد‌ه نیست. اونا باید از رودخانه‌های خروشان، کوه‌های پوشیده از برف، و دره‌های خطرناک عبور کنن.
یکی از صحنه‌های معروف فیلم، عبور از رودخانه‌ی کارونه. این رودخانه به‌شدت خروشه و عمقش زیاده. نه پل هست، نه قایق. زن‌ها و بچه‌ها روی پوست حیوانات بادشده سوار می‌شن تا به اون طرف رود برن. مردها هم سعی می‌کنن دام‌ها رو از آب رد کنن. این صحنه‌ها بسیار تأثیرگذاره؛ مبارزه برای بقا به معنای واقعی.
بعد از عبور از رودخانه، کوهستان‌ها شروع می‌شن. ارتفاعات زاگرس با برف و سرمای شدید، خطرناک‌ترین بخش سفره. مردم و حیوانات از صخره‌های بلند و تنگه‌های باریک عبور می‌کنن. گاهی بعضی از دام‌ها از پرتگاه سقوط می‌کنن. اما ایل ادامه می‌ده.
بعد از هفته‌ها تلاش، ایل به مقصد می‌رسه. دشت‌های سرسبز تابستانی با علف‌های تازه، جلوی چشمشونه. شادی در چهره‌ی مردم موج می‌زنه. گوسفندها آزادانه می‌چرن. انگار زندگی دوباره شروع شده. این لحظه، پایان فیلمه، ولی در واقع، نشونه‌ی شروع دوباره‌ی چرخه‌ی زندگیه.
فیلم درباره‌ی پایداری انسان در برابر طبیعت، قدرت جامعه‌ی سنتی، و رابطه‌ی عمیق انسان با زمین و دام‌هاشه. “علف” فقط یک گیاه نیست، نماد زندگیه. بدون اون، همه‌چیز فرو می‌پاشه.
مستند علف که در سال ۱۹۲۵ میلادی ساخته شد، برابر با سال ۱۳۰۴ هجری شمسی است.
یعنی درست در دوره‌ی رضاشاه پهلوی، زمانی که ایران داشت کم‌کم وارد دوران مدرن‌تری می‌شد، ولی هنوز بخش زیادی از کشور، به‌ویژه عشایر، سبک زندگی سنتی و کوچ‌نشینی داشتن.
ساخت این مستند در اون زمان، فرصتی نادر بود که دنیا بتونه برای اولین‌بار زندگی پرماجرای ایل بختیاری رو ببینه. جالب اینجاست که بسیاری از مناطقی که در فیلم دیده می‌شن، تا سال‌ها بعد هم دست‌نخورده باقی موندن.
